กลอนน้อยใจน่าสนใจ

14 กพ ของคนโสด มันคือ นรถสีชมพู

คนไม่รักจะยื้อทำไม ให้เสียเวลา

บางคนยอมเจ็บเพื่อจะยื่อ
บางคนยอมซื่อบื่อเพื่อจะรักษา
บางคนยอมโง่เพื่อจะต่อเวลา
และบางคนก็ยอมเสียน้ำตา ดีกว่าเสียคนที่รักไป

ไม่เคยเสียดายหรอกหยดน้ำตา
แต่เสียดายกับ วันเวลาที่เอากลับมาไม่ได้

อยากตะโกนเสียงดังให้เธอรู้
คนที่ยืนอยู่ตรงนี้สำคัญไหม
เธอไม่สนฉันก็เลยทนน้อยใจ
อยู่คนเดียวให้มันตายคงจะดี

ไม่เป็นไร ถ้าเทอไม่ลืมใครบางคน
เธอคงมีเหตุผลส่วนตัว ชั้นเข้าใจ
ความทรงจำเก่าๆ หากเทออยากเก็บไว้
ก็เก็บเอาไว้ ถ้าเทอนั้นรู้สึกดี

สิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่าหัวใจ
หากว่ามันรักใคร ก็ยอมทุ่มเททุกอย่างให้ได้เสมอ
เหมือนกันนะ กับความรู้สึกนี้ที่เคยให้เธอ
แต่เสียดาย ใจที่เคยพลั้งเผลอ หลงให้เธอ คนที่ไม่เห็นค่าได้

ในบางครั้งทำเท่าไหร่ก็เหมือนเก่า
ไม่เคยเห็นค่าของเราเลยใช่ไหม
ในบางครั้งนานวันเข้าก็น้อยใจ
แต่ทำได้แค่เก็บไว้เท่านั้นเอง

คงไม่หวังจะให้เธอมาเป็นห่วง
เราเป็นได้แค่คู่ควงที่เธอเบื่อ
ที่ผ่านมามอบรักให้อย่างเหลือเฟือ
ที่อยู่ได้เพราะความเชื่อเท่านั้นเอง