กลอนน้อยใจน่าสนใจ

คุยกันทุกวันก็นึกว่าเราคือคนที่ ใช่
แต่ที่ไหนได้ แมร่ง ใช่กับ ทุกคน

ไม่มีเธอคิดว่าฉันคงอยู่ได้
ไม่มีใครจะปรับตัวไม่ให้เหงา
เราต้องยืนอยู่ได้ด้วยตัวเรา
ไม่มีเขายังไงเราก็ไม่ตาย

คนไม่ใช่อะไรมันก็ผิด
จะห่วงใยแค่ไหนก็ไร้ค่า
แม้เวลาจะนานแค่ไหนก็ไร้ผล
สิ่งที่ทำมันช่างไร้ตัวตน
เรามันคนไม่ใช่ให้ทำใจ

เรายังเป็น "คนรักกัน" อยู่ไหม
คำว่า "แฟน" ในหัวใจยังสำคัญอยู่รึเปล่า
คำว่า "ห่วงหา" ยังคงมีค่าระหว่างสองเรา
หรือไม่เคยคิดถึงกัน เพราะแม้เงาก็ไม่เห็นมาใส่ใจ

นี่หรือทึ่เรียกว่าเพื่อนรัก
ทำไมวันนี้เธอหนีหน้าหาย
ลืมคำว่าเพื่อนของเราแล้วหรือไร
อยากขอร้องให้เธอเป็นเหมือนเดิม

เธอคงลืมเพื่อนคนนี้ไปนานแล้ว
แต่เธอยังอยู่ในใจเรารู้ไหม
แม้วันคืนจะเนิ่นนานผ่านเลยไป
ความคิดถึงมิเคยคลายหรือเปลี่ยนแปลง

คนเป็นแฟนกันต้องอย่ามีความลับ
ฉันไม่อยากจ้องจับผิดเธอหรอกหนา
การกระทำที่เธอเคยสร้างมันมา
ทำให้ฉันหมดศรัทธาในตัวเธอ

บางครั้ง เพราะ ความอดทน ของเรา มันมี สูงเกินไป
ช่วงเวลา ที่เป็น ควาย มันก็เลย ยาวนาน เป็นพิเศษ

ต้องให้ฉันก้มลงกราบเลยหรือปล่าว
คำว่าเราจะกลับมาเหมือนเดิมไหม
ทุกเรื่องราวที่ตัวฉันพลั้งพลาดไป
ขอเพียงเพื่อนช่วยเห็นใจกันสักครา