กลอนรักน่าสนใจ

ความเปล่าเปลี่ยวเป็นความยากไร้ที่ทรมานที่สุด

ความรักกว้างใหญ่ด่างหาสมุทร
ไม่สิ้นสุดเหมือนตะวันท่อแสง
ความรักจริงแท้ไม่เคลือบแคลง
ไม่เสแสร้งแกล้งทำเหมือนใครบางคน...

บนท้องฟ้ามีดวงดาว
ในเมืองลาวมีข้าวเหนียว
ในกระทะมีไข่เจียว
ใจดวงเดียวมีให้เธอ

แค่ความรู้สึกที่อ่อนไหว
มันเบ่งบานอยู่ในใจของเธอและฉัน
เฝ้าถนอมให้เติบโตขึ้นทุกวัน
ให้ป็นความผูกพันธ์ระหว่างใจ

ที่ผ่านมาฉันก็รู้ตัวว่าผิด
ที่ปกปิดความในใจไว้เสมอ
แต่วันนี้ฉันอยากจะบอกเธอ
รู้ไหมเออฉันรักเธอสุดหัวใจ

คนที่ฉลาดที่สุดมักจะบอกว่าไม่รู้เรื่องความรัก ส่วนคนที่โง่ที่สุดมักจะพร่ำเพ้อว่าตัวเองรู้เรื่องความรักดี

แต่จะได้ หรือไม่ได้ อยู่ที่น้อง 
เพราะผู้หญิง มีสมอง น้องอย่าหวัง
ว่าอะไร มันจะง่ายสบายจัง 
อยากสมหวัง ต้องจริงใจ มาก่อนเลย

แม้ไม่มีท้องฟ้าอันกว้างใหญ่
แม้ไม่มีดวงดาวให้มองหา
แม้ไม่มีโลกไม่มีเวลา
ขอเพียงว่ามีเธออยู่ก็พอ

หนึ่งลมหายใจนี้ ขอแทนสัญญาที่จะมีให้ แทนคำพูดมากมายในใจ แทนรู้สึกลึกไว้ในแววตา