กลอนรัก

ความรักกว้างใหญ่ด่างหาสมุทร
ไม่สิ้นสุดเหมือนตะวันท่อแสง
ความรักจริงแท้ไม่เคลือบแคลง
ไม่เสแสร้งแกล้งทำเหมือนใครบางคน...

เป็นดอกฟ้าในใจใครฉันไม่หวั่น
เป็นไม้งามในใจใครไม่สำคัญ
เป็นดอกรักในใจฉันเท่านั้นพอ

1+1 เป็น 2
2+2 เป็น 4
ลองเธอบวกอีกสักที
จะได้ความรักแบบอินฟินิตี้ ที่ฉันมีให้เธอ

จะไม่รักเธอถึงชาติหน้า
จะไม่รักเธอจนถึงชาติไหน
แต่จะรักเธอตลอดไป
ตราบที่ลมหายใจฉันยังมีเธอ

เธอคือคนสำคัญคนหนึ่ง เธอคือหนึ่งในดวงใจ 
เธอมีความห่วงใยให้กันและกัน เธอคือใครคนนั้นที่ฉันรักมากมาย

ยิ่งรู้จักยิ่งรักมาก และยิ่งอยากอยู่ชิดใกล้
ยิ่งพูดคุยยิ่งถูกใจ ใช่แล้วเธอคนในฝัน

แค่เห็นเธอก็ใจสั่น แค่จ้องกันใจก็หวิว 
แค่สบตาก็เหมือนเป็นตะคริว แค่นี้ก็รู้แล้วว่าชอบเธอ

รักกันง่ายๆ สบายดีออก ไม่จำเป็นต้องบอกว่ารักก็ได้ 
ขอแค่รู้สึกลึกๆ ข้างใน ขอแค่จริงใจมีให้ก็พอ

ฉันรักใครไม่ง่ายนัก      แต่ก็รักเธอได้ไม่ยาก 
พูดออกไปใจตรงกับปาก     รักเธอมากกว่าใครๆ

สายลมหนาวพัดพริ้วสู่ผิวแก้ม
เดือนข้างแรมมืดมิดชวนคิดถึง
คนอยู่ไกลแต่หัวใจยังคนึง
บอกคิดถึงและห่วงหาและอาวรณ์

ขอตั้งสัตย์ปฏิณาณไว้ตรงนี้
ว่าขอใจที่มีจะไม่แปรผัน
จะรักเธอคนเดียวชั่วนิรันดร์
เราจะรักกันตลอดไป

ขอแค่เรามีกันอยู่เสมอ
แม้ว่าเจอเรื่องราวไม่หวั่นไหว
ฉันมีเธอเธอมีฉันตลอกไป
ให้หัวใจเชื่อมั่นเรามีเรา

ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะได้เจอ
เจอกับคนดีในใจฉัน
จากนี้ไปแม้เวลาแปรผันผ่าน
จะรักเธอตลอดไปฉันสัญญา

เพราะความรัก มันไม่มีขอบเขต
เพราะความรักไม่มีการแบ่งชนชั้น
เพราะความรักนั้นมีแต่การแบ่งปัน
และความรักทั้งหมดนั้นฉันให้เธอ

ความหึงหวงเป็นผลพวงจากความรัก

ความรักคือการเดินทางไกล กว่าจะถึงหัวใจ มันต้องใช้เวลา

อย่าใช้อดีตสร้างอนาคต แต่จงใช้อนาคตลบอดีต

รักกันมาเป็นปี จะจบทั้งทีแค่วินาทีเดียว