กลอนคิดถึง
ก็ได้แต่ส่งใจ
ให้มันลอยไปหาเธอ-ได้เท่านี้
เชื่อนะ! ว่าในทุก ๆ วินาที
เธอเองก็คงมีฉันคนนี้ อยู่ในใจ
ถ้าคนเราอยู่ใกล้กันตลอดเวลา
ไฉนเลยจะเข้าใจในคุณค่าของคำว่า "คิดถึง"
เมื่อมีรัก รู้ว่ารัก นั้นมีค่า
เมื่อสิ้นรัก รู้ว่ารักนั้นยิ่งใหญ่
เมื่อรักเธอ รู้ว่าเธอ อยู่ที่ใจ
เมื่อจากไกล รู้ว่าใจ อยู่ที่เธอ
ฟ้ากว้าง…ช่างฟ้า
มองไม่เห็นด้วยตาแต่ใจเห็น
ความรักยังเป็นเงาทั้งเช้าเย็น
คำสัญญาไม่จำเป็นเท่า …หัวใจ…
ไม่รู้จะเอาอะไรมาฝาก
ที่มีค่ามากกว่า..รักได้
นอกจากกำลังใจ
กับความห่วงใยไม่จืดจาง
แค่ฟ้าที่กั้นไว้
ไม่อาจขวางใจที่ใกล้กว่า
แม้ไม่ได้คิดถึงทุกครั้งที่หลับตา
แต่ก็คิดถึงตลอดเวลาที่หายใจ
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน
เธอก็อยู่ใกล้ ๆ ฉัน
อยู่ในความคิด คิดถึงทุกวัน
ไม่ว่าฝันหรือความจริง
ไม่ว่าเธอจะอยู่ส่วนไหนของโลกใบนี้
ให้เชื่อเถอะว่าความรู้สึกดี ๆจะไปถามหา
จะมองเห็นได้หรือไม่ด้วยสายตา
ภาพของเธอจะชัดเจนทุกเวลาในหัวใจ
คืนเหงา ๆ หนาวอย่างนี้
คนดีเป็นอย่างไรบ้าง
ไม่นานหรอกก็รุ่งสาง
ความอ้างว้างจะจางหายไป
ถ้าความคิดถึง…
มันลบได้เลือนได้เหมือนกับเส้นดินสอ
มันก็คงจะดีนะ
อย่างน้อย ๆ ก็ไม่ทรมานนัก
เมื่อแอบชอบและคิดถึง..ใครบางคน
วันนี้เราอยู่ห่างไกล
แต่อีกไม่นานคงได้พบหน้า
พบความดีใจในสายตา
ทดแทนเวลาที่ห่างกัน
นั่งมองดาวบนฟ้า
ส่งความห่วงหาไปให้
ข้ามน้ำทะเลเขาที่ยาวไกล
ให้ใจอีกใจที่ไกลกัน
ก็ไม่วายหัวใจคิดถึงเธอ
แม้ทะเลจะไร้คลื่นที่ซัดสาด
สัตว์ประหลาดสาบสูญการ์ตูนหาย
อุลตร้าแมนถูกมดเอ็กซ์รุมกัดตาย
ก็ไม่วายหัวใจคิดถึงเธอ
ไม่อยากเป็นเพียงคนไกลห่าง
ได้ใกล้ชิดเธอบ้าง แค่ในฝัน
เหมือนใจของเราไม่มีกันและกัน
ทั้งที่ความจริงนั้นใจของฉันมีแต่เธอ
เพียงความคิดถึง
แค่อยากให้รู้ซึ้งและเข้าใจ
ถ้าไม่รัก ก็คงไม่หวั่นไหว
ถ้าไม่ห่วงใย ก็คงไม่คิดถึง
ตั้งนาฬิกาปลุกหกโมงเช้า
สองทุ่มรีบเข้านอนให้ตื่นไหว
ข่มตานอนได้แต่ไม่อาจข่มใจ
คิดถึงคนไกลตื่นสายอยู่ดี
คิดถึงเธอทุกวันใจพร่ำเพ้อ
คิดถึงเธอทุกวันใจเพ้อหา
คิดถึงเธอทุกวันทุกเวลา
แต่ตอนนี้ผมขอลาต้องเข้านอน
ไม่เห็นเธอหนึ่งวันแสนคิดถึง
นั่งคะนึงภาพเธอและใฝ่ฝัน
อยากให้เราสองคนได้พบกัน
จะได้มอบความรักนั้นให้แด่เธอ