คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

มนุษย์แท้จริงแล้ว
ไม่ได้โตด้วยอาหาร
แต่โตด้วยความลําบาก

เพื่อนที่ดีมีหนึ่งถึงจะน้อย
ดีกว่าร้อยเพื่อนคิดริษยา
ดุจก้อนเกลือเค็มนิดหน่อยด้อยราคา
ยังมีค่ากว่าน้ำเค็มเต็มทะเล

ถ้าพูดดี ก็จะมี ศรีที่ปาก
หากพูดมาก ปากก็อาจ จะมีสี
ปลาหมอตาย เพราะปากตน พ่นวารี
มนุษย์นี้ ตายเพราะปาก อยากกวนตีน

หวังลูกแทนโซ่ทองคล้องใจพ่อ
จะเชื่อมต่อถึงแม่ได้แน่หรือ
คำว่ามารหัวขนคนเล่าลือ
ควรเป็นสื่อสอนใจให้เธอตรอง

คนที่รู้จักจุดหมายปลายทางของตนเอง
คือคนที่เดินทางไปได้ไกลที่สุด

ยามยากจน ข้นแค้น แสนสาหัส
สารพัด ย่ำแย่ สุดแก้ไข
ถ้ามีใคร มาช่วย ด้วยจริงใจ
จดจำไว้ คนนั้นแหละ เพื่อนแท้เรา 

อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด
อย่ายึดติดถือติด

ถึงรู้แล้ว ก็ทำที เป็นไม่รู้
เพื่อให้คู่ สนทนา ได้เล่าต่อ
ถ้าเราฟัง เขาเล่า เราเออออ
อดทนรอ ฟังเขาเล่า เราได้ใจ

ยามมั่งมี อะไรก็ ดีหมดจด
พอเงินหมด ไม่ได้ตด ก็ว่าเหม็น
เกิดเป็นคน ต้องประมาณ ตนให้เป็น
ถึงยากเข็น เพียงใด ให้ว่ารวย