คำคมกับคำกลอน

คํากลอนสอนใจ

เล่าจื๊อ ท่านว่าไว้ว่า
ดูแลสิ่งใกล้ตัวยังไม่ได้
แล้วจะดูแลสิ่งไกลตัวได้อย่างไร

คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

ก่อนที่เธอจะทอดกายให้ชายชิด
ผ่านการคิดใคร่ครวญถี่ถ้วนไหม
หรือเป็นเพียงเพราะเธอก็เผลอใจ
เมื่อความใคร่คุคลั่งลืมยั้งมัน

แค่ดอกไม้ริมทางเขาร้างทิ้ง
กลายเป็นหญิงอัปยศหมดคุณค่า
มิอาจเอาออกขายได้ราคา
เป็นสินค้ามือสองคนมองเมิน

ลูกธนูที่ถูกปล่อยจากหน้าไม้
อันตรายน้อยกว่าหอกที่แทงมา
จากข้างหลัง

กายนี้ท่านเปรียบดั่งท่อนไม้
ครั้นดับไปสมมติว่าเป็นผี
เครื่องเปื่อยเน่าสะสมถมปฐพี
เหมือนกันทั้งผู้ดีและเข็ญใจ

ถ้าหากยัง ไม่ตาย หายใจอยู่
ถึงยืนสู้ ไม่ได้ อย่าได้ถอย
นอนสู้ไป ชัยชนะ จะรอคอย
สู้ไม่ถอย ต้องไม่แพ้ อย่างแน่นอน

ใจสกปรก มืดมัว และร้อนเร่า
ใครมีเข้า ควรเรียกว่าผีสิง
เพราะพูดผิดทำผิด จิตประวิง
แต่ในสิ่งนำตัว กลั้วอบาย

เพื่อนที่ดีมีหนึ่งถึงจะน้อย
ดีกว่าร้อยเพื่อนคิดริษยา
ดุจก้อนเกลือเค็มนิดหน่อยด้อยราคา
ยังมีค่ากว่าน้ำเค็มเต็มทะเล

ต้นไม้ที่สูง เพียงฟ้า
ล้วนเคยหญ้า เพียงดิน
พญาเยี่ยว ที่โผบิน
ล้วนเป็นนก ที่เคยหัดบินทั้งนั้นฯ

เมื่อยามรักน้ำผักก็ว่าหวาน
ครั้นเนิ่นนานน้ำอ้อนก็กร่อยขม
เหมือนคำพาลหวานนักมักเป็นลม
แต่เขาชมกันว่าดีนี่กระไร
บรเพ็ดนั้นเป็นยารักษาโรค
แต่ความโลภเขาว่าขมหาชมไม่
เหมือนคนซื่อพูดจาประสาใจ
ไม่มีใครชมปากมิอยากยินฯ