คํากลอนสอนใจน่าสนใจ

จงยิ้มรับ กับผูู้ที่ มาติดต่อ
อย่าหน้างอ ตวาดใส่ ไล่แขกหนี
จงพูดจา ถามไถ่ ด้วยไมตรี
ไม่ต้องมี บาทเบี้ย เสียศักดา

เตือนตัวเอง ว่าเก่งได้ แต่อย่ากร่าง
รู้รับฟัง ไม่ใช่พล่ามเป็นน้ำไหล
อย่าหลงตน ให้คนเขาเหนื่อยใจ
เจอบันได ถ้าขึ้นได้ ต้องลงเป็น

เป็นมนุษย์ เป็นได้ เพราะใจสูง
เหมือนหนึ่งยูงมีดีที่แววขน
ถ้าใจต่ำ เป็นได้ แต่เพียงคน
ย่อมเสียที ที่ตน ได้เกิดมา

มีความรู้ ความสามารถ ฉลาดเฉลียว
ทั้งปราดเปรียว ปราดเปรื่อง เรื่องทั้งหลาย
แม้ไร้ทรัพย์ เงินทอง ของนอกกาย
ย่อมหาได้ มีเป็น เช่นต้องการ

อันรูปรสกลิ่นเสียงนั้นเพียงหลอก
ไม่จริงดอกอวิชชาพาให้หลง
อย่าลืมนะร่างกายไม่เที่ยงตรง
ไม่ยืนยงทรงอยู่คู่ฟ้าเอย

มองทุกข์สุข ก็จงจ้อง มองให้ดี
มองว่าเป็น อย่างที่ คนเราหวัง
มองว่าเป็น ตามปัจจัย ให้ระวัง
มองจริงจัง ก็จักเห็น เป็นธรรมดา

คิดจะสู้กับคนอื่น คุณอาจมีศัตรู
คิดจะสู้กับตัวเอง ก็มีแต่ได้กับได้

ใจสกปรก มืดมัว และร้อนเร่า
ใครมีเข้า ควรเรียกว่าผีสิง
เพราะพูดผิดทำผิด จิตประวิง
แต่ในสิ่งนำตัว กลั้วอบาย

คนฉลาด เปลี่ยนใจ ได้ทุกเมื่อ
ถ้าเปลี่ยนเพื่อ สิ่งดีดี ที่เหมาะสม
แต่จิตใจ ของคน โง่งายงม
ถึงล่มจม ก็จะไม่ เปลี่ยนใจตน