คํากลอนสอนใจ

จะสูงจะต่ำอยุ่ที่เราทําตัว
 จะดีจะชั่วอยุ่ที่ตัวเราทํา

ทําแล้วเสียใจ
ยังดีกว่าเสียใจที่ไม่ได้ทํา

มนุษย์แท้จริงแล้ว
ไม่ได้โตด้วยอาหาร
แต่โตด้วยความลําบาก

ถ้าคนเราไม่ปล่อยวางอดีต
ก็ไม่รุ้จักอนาคต

อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด
อย่ายึดติดถือติด

ความพยายามครั้งที่ 100
ดีกว่าคิดท้อถอยก่อนที่จะทํา

หากเดินตามรอยเท้าคนอื่น
ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าเป็นของตัวเอง

หนึ่งก้าวที่ยาวไกล
อาจไหวหวั่นและล้มลง
หนึ่งก้าวที่มั่นคง
แม้จะสั้นแต่มั่นใจ

คนที่รู้จักจุดหมายปลายทางของตนเอง
คือคนที่เดินทางไปได้ไกลที่สุด

ความดีเป็นการลงทุนเพียงอย่างเดียว
ที่ไม่เคยทำให้ใครล้มละลาย

ปัญหามีไว้ให้แก้
ไม่ได้มีไว้ให้กลุ้ม

ลิ้นยาวเพียงสองนิ้วเท่านั้น
ทำให้ขงเบ้งยกเมืองให้เล่าปี่ได้

ถ้าไม่พบกับความทุกข์ยาก
ก็ไม่ได้สิ่งไดมา

คนโง่
มักเที่ยวไปเรื่อยเปื่อย
แต่คนฉลาด
ท่องเที่ยวเพื่อหาความรู้

ถ้าบังเอิญคุณเดินไปพบ
กับคำว่า “เซง” ก่ะชีวิต
ให้ลองคิดว่า “ช่างมัน”
เพราะเดี๋ยวมันก็ผ่านไป

เล่าจื๊อ ท่านว่าไว้ว่า
ดูแลสิ่งใกล้ตัวยังไม่ได้
แล้วจะดูแลสิ่งไกลตัวได้อย่างไร

อย่านำความผิดหวังของเมื่อวาน
มาบดบังความฝันในวันพรุ่งนี้

ใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า
อย่าปล่อยเวลาทิ้งไปวันๆ