คํากลอนสอนใจ

วิ่งโดยไม่หยุด อาจไปได้ไว
วิ่งไป พักเหนื่อยไป มักไปได้ไกลกว่า

ความพ่ายแพ้ จะไม่วัน "สูญเปล่า"
ถ้าเรารู้จักเอามาเป็น "บทเรียน" เรียนรู้

คิดจะสู้กับคนอื่น คุณอาจมีศัตรู
คิดจะสู้กับตัวเอง ก็มีแต่ได้กับได้

ถ้าคิดว่า "ยังไหว" จง "อย่าหยุด"
แต่ถ้ารู้ว่า "มันถึงที่สุด" ก็ "อย่าฝืน"

พึงชนะผู้น้อยด้วยการให้
พึงชนะผู้ใหญ่ด้วยความอ่อนโยน

สามเรื่องที่น่าเสียใจในชีวิต
พบครูดี แล้วไม่เรียน
พบเพื่อนดี แล้วไม่คบ
และ พบโอกาส แล้วไม่คว้าเอาไว้

อย่าใช้ ร่างกาย เพื่อแลก รักมา
มัน ไม่คุ้มค่า กับ สิ่งที่เสียไป
แต่ จงใช้  หัวใจ เพื่อแลกใจ
อย่างน้อยๆ ก็แค่เสียใจ 
ถึงแม้ไม่ได้อะไรมา

ถ้าเราติดกระดุมเม็ดแรกผิด
เม็ดต่อไป มันก็ผิดหมด

อย่าเสียใจที่เขา " ทิ้งเราไป "
แต่จงดีใจที่เราได้ " หัวใจ " 
เรากลับคืนมา

ลูกธนูที่ถูกปล่อยจากหน้าไม้
อันตรายน้อยกว่าหอกที่แทงมา
จากข้างหลัง

ไม่ต้องบินให้สูงอย่างใครเขา 
จงบินเอาเท่าที่เราจะบินไหว
ท่าที่บินไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร
แค่บินไปให้ถึงฝัน เท่านั้นพอ

โลกมีไว้ให้เหยียบ
ไม่ได้มีไว้ให้แบก 

ความห่างไกล สอนให้ ใจคิดถึง
ความรำพึง จะสอน ตอนห่วงหา
ความเชื่อใจ จะสอน ตอนนินทา
แต่ความกล้า จะสอน ตอนเรากลัว

เพื่อนที่ดีมีหนึ่งถึงจะน้อย
ดีกว่าร้อยเพื่อนคิดริษยา
ดุจก้อนเกลือเค็มนิดหน่อยด้อยราคา
ยังมีค่ากว่าน้ำเค็มเต็มทะเล

มีโอกาสมากมาย
ที่จะเจอคนที่ "เรารัก"
แต่คงไม่มีโอกาสมากนัก
ที่จะเจอคนที่ "รักเรา"

ชีวิตที่ผ่านมาคือ "ครู"
ชีวิตที่เหลืออยู่คือ "โอกาส"

อ่านหนังสือออก สำคัญ
อ่านเหตุการณ์ออก สำคัญกว่า
อ่านคนอื่นออก สำคัญยิ่ง
อ่านตนเองออก สำคัญที่สุด

อย่าถือ "คนบ้า"
อย่าว่า "คนเมา"
อย่าเอา "คนอกหัก"
อย่ารัก "คนหลายใจ"
และอย่าเห็นใคร 
ดีเกินกว่า "พ่อ,แม่" เรา