กลอนให้กําลังใจตัวเอง

อย่าคิดว่าเราเดินมาถึงจนตรอก
ให้เราบอกตัวเองยังมีหวัง
เอาศรัทธาและความเชื่อเป็นพลัง
พาเรามุ่งสู่หนทางที่ดีๆ

ทุกปัญหาเกิดขึ้นมามีทางแก้
อย่าคิดว่าเรื่องมันแย่ไปซะหมด
จงคิดบวกเข้าไว้ใจใสสด
แม้ทางคดลดเลี้ยวเราจะเจอ

ไม่มีคำว่าแพ้ถ้าเราสู้
และเรียนรู้สิ่งที่ทำนั้นให้ได้
ค่อยๆคิดค่อยๆแก้ปรับปรุงไป
เราจะคว้าเส้นชัยในสักวัน

บอกตัวเองว่าเราต้องไม่แพ้
หากว่าเราตั้งใจแน่ด้วยความหวัง
เอาเป้าหมายมาเติมเป็นพลัง
สิ่งพลาดพลั้งเอามาเป็นบทเรียน

หัวใจของการเดินทาง
ไม่ได้อยู่ที่จุดหมาย
หากอยู่ที่ประสบการณ์
สองข้างทางมากกว่า

คนเรา ไม่ต้องเก่งไปทุกอย่าง
แต่จงสนุกกับงานทุกชิ้น ที่ได้ทำ

มีแต่วันนี้ที่มีค่า
ไม่มีวันหน้า วันหลัง

หลังพายุผ่านไป
ฟ้าย่อมสดใสเสมอ

ปัญหาทุกอย่าง
ล้วนอยู่ที่ตัวเราทั้งสิ้น
ยินดีกับสิ่งที่ได้มา
และยอมรับกับสิ่งที่เสียไป

ความสำเร็จที่ผ่าน ความล้มเหลว
ย่อมหอมหวานกว่าเดิม 

คนที่ไม่เคยหิว
ย่อมไม่ซาบซึ้ง
รสของความอิ่ม

ไม่เคยมีอะไรช้าเกินไป
ที่จะทำใหสิ่งที่ตนฝัน 

ไม่มีอะไรเสียเวลาไปมากกว่า
การคิดที่จะย้อนกลับไปแก้ไขอดีต

ไม่มีใครเกิดมาไร้ค่า
แม้แต่คนโง่ที่สุด ยังฉลาดในบางเรื่อง
และคนฉลาดที่สุด ก็ยังโง่ในหลายเรื่อง 

ใครจะดูถูกเรา
ก็ปล่อยให้เค้าดูถูกไป
แต่จงท่องให้ขึ้นใจ
ว่าเราจะไม่ดูถูกตัวเอง

มองปัญหา
ให้เหมือนกับเม็ดทราย
ถึงจะเยอะมากมาย
แต่เม็ดทรายก็เล็กนิดเดียว

อย่าเป็นคนเก่งที่แล้งน้ำใจ
แต่จงเป็นคนธรรมดาทั่วไป
ที่มีน้ำใจ และไม่เห็นแก่ตัว

คนที่ใช้ชีวิตคุ้มค่า คือ
คนที่ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ
ไม่ใช่เพราะได้ทำ
ในสิ่งที่คนอื่นอยากให้ทำ