กลอนให้กําลังใจตัวเอง
คนฉลาด ไม่ใช่ผู้ที่ชนะการโต้แย้ง
แต่คนฉลาด คือผู้ที่ออกห่าง
จากการโต้แย้ง ตั้งแต่เริ่มต้น
กระจกไม่เคยดูถูกใคร
มีแต่คนที่ไม่มั่นใจ ที่ดูถูกตัวเอง
คนอื่นไม่ให้โอกาสเรา
ยังไม่น่าเศร้าเท่ากับ
เราไม่ให้โอกาสตัวเอง
อย่ากลัว การเริ่มต้นใหม่
และอย่าแคร์ สายตาใคร
ตราบใดที่เรา ยังหายใจ
ด้วยจมูกของเราเอง
ใช้เวลาให้เหมือนว่า
วันนี้เป็นวันสุดท้าย
แล้วเราจะตัดสินใจ
อะไรได้ง่ายขึ้น
ความสำเร็จของคน
ไม่ได้เกิดจากสวรรค์
ไม่ได้เกิดจากโชคชะตา
แต่เกิดจากการฝึกฝน
อย่างจริงจังและสม่ำเสมอ
การเป็น คนดี ที่ไม่โด่งดัง
ยังดีกว่า การเป็น คนดัง ในทางที่ไม่ดี
จงเติบโต จากความผิดพลาด
จงเฉลียวฉลาด จากความผิดหวัง
จงเมตตา กับความรู้สึกที่เกลียดชัง
คิดบวกไม่ใช่การหลอก
ตัวเองว่าไม่มีปัญหา
แต่สอนให้เรามีสุขได้
ภายใต้ปัญหาที่มีอยู่
ถ้ามัน เหนื่อยล้า
จนก้าวขา เดินไม่ไหว
ก็จง หยุดพัก สักนิด ค่อยคิดสู้ใหม่
ดีกว่า ฝืน เดินต่อไป แล้วต้อง ล้มลง
เปลี่ยนคำ ด่าว่า ให้เป็น สติ
เปลี่ยนคำ ตำหนิ ให้เป็น วิชา
เปลี่ยนคำ ดูถูก ให้เป็น ปรัชญา
เปลี่ยนคำ นินทา ให้เป็น คติสอนใจ
ด้วยสองมือสองเท้าที่ก้าวมั่น
จะสร้างฝันด้วยแรงอันแข็งขืน
จะคว้าจันทร์งาม ยามค่ำคืน
จะหยัดยืนปีนไปให้ถึงดาว
อนาคตยังอีกไกล
ฝันไว้อย่างไรขอให้ไปให้ถึง
ในยามท้อยังมีเราอีกคนหนึ่ง
เราคนนี้ซึ่งคอยให้กำลังใจ
ถ้าล้มจงลุกอย่าทุกท้อ
จงสานต่อความฝันอันยิ่งใหญ่
แม้วันนี้ไม่มีสิทธ์พิชิตชัย
ก็ยังมีวันใหม่ให้ท้าทาย
ขอชีวิตงดงามตามที่ฝัน
ขอทุกวันเป็นวันอันสดใส
ขอทุกก้าวคือก้าวที่มั่นใจ
ขอวันใหม่ก้าวไกลไปกว่าเดิม
วันที่เหนื่อยหน่ายอ่อนล้า
ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครคนไหน
ลองนึกย้อนถึงความอาทรห่วงใย
กับความสนุกสดใสที่ผ่านมา
อุปสรรคเข้าเผชิญจงเดินสู้
ยอมรับรู้ด้วยใจที่อาจหาญ
ตรึงและตรองแก้ไขอย่านิ่งนาน
รีบประสานเข้มแข็งด้วยแรงใจ
ลมหายใจมีไว้ให้ความหวัง
สร้างพลังดวงจิตอย่าคิดถอย
อย่าอยู่อย่างชีวิตที่เลื่อนลอย
โหยละห้อยเสียกาลและเวลา