กลอนรักสั้นๆ

เก็บความรักไว้ให้
เก็บความห่วงใยห่วงหา
เพียงแค่หวังไว้ตลอดเวลา
ว่าวันหนึ่งเธอคงเข้าใจ

รักเธอจนใจจะขาด
ถึงจระเข้ฟาดหางยังทนไหว
ไมค์ไทสันกัดหูไม่เป็นไร
ถึงยังไงใจฉันก็รักเธอ

อาจจะมีบ้างบางเวลา
ที่เกิดหายหน้าหายตาห่างกันไป
แต่ก็ยังรับรู้อยู่ใช่ไหม
ว่าในใจยังเหมือนเดิม

ความรักที่ฉันมี
ความรู้สึกดีๆที่ฉันให้
ไม่อาจคำนวณได้เป็นค่าใด
เพราะมันมากมายเหลือเกิน

อยากโปรยรักขึ้นไปบนท้องฟ้า
เธอจะได้รู้ว่ามันมากแค่ไหน
ให้เธอได้เก็บมันไว้
แม้จะอยู่ไกลก็จะเหมือนใกล้กัน

บอกตัวเองไม่ถูกเหมือนกัน
เธอมีอะไรสำคัญกว่าใครคนไหน
ทุกเวลานาทีที่ผ่านไป
ใจจึงไม่เคยลืมเธอได้เลย

รู้ไหมว่ามันยาก
ในใจมันลำบากแค่ไหน
กับการที่ต้องบอกเธอออกไป
ให้รู้ความในใจว่า I love you

อยากพบอยากเจออยากทัก
อยากรักอยากห่วงอยากหา
คิดถึงจึงได้โทรมา
อยากบอกว่ารักเธอสุดหัวใจ

เธอคือคนสำคัญคนหนึ่ง
เธอคือหนึ่งในดวงใจ
เธอมีความห่วงใยให้กันและกัน
เธอคือใครคนนั้นที่ฉันรักมากมาย

แค่เห็นเธอก็ใจสั่น
แค่จ้องกันใจก็หวิว
แค่สบตาก็เหมือนเป็นตะคริว
แค่นี้ก็รู้แล้วว่าชอบเธอ

ยิ่งรู้จักยิ่งรักมาก
และยิ่งอยากอยู่ชิดใกล้
ยิ่งพูดคุยยิ่งถูกใจ
ใช่แล้วเธอคนในฝัน

รักกันง่ายๆ สบายดีออก
ไม่จำเป็นต้องบอกว่ารักก็ได้
ขอแค่รู้สึกลึกๆ ข้างใน
ขอแค่จริงใจมีให้ก็พอ

ฉันรักใครไม่ง่ายนัก
แต่ก็รักเธอได้ไม่ยาก
พูดออกไปใจตรงกับปาก
รักเธอมากกว่าใครๆ

ก็ได้แต่ส่งใจ
ให้มันลอยไปหาเธอ-ได้เท่านี้
เชื่อนะ! ว่าในทุก ๆ วินาที
เธอเองก็คงมีฉันคนนี้ อยู่ในใจ

เมื่อมีรัก รู้ว่ารัก นั้นมีค่า
เมื่อสิ้นรัก รู้ว่ารักนั้นยิ่งใหญ่
เมื่อรักเธอ รู้ว่าเธอ อยู่ที่ใจ
เมื่อจากไกล รู้ว่าใจ อยู่ที่เธอ

ฟ้ากว้าง…ช่างฟ้า
มองไม่เห็นด้วยตาแต่ใจเห็น
ความรักยังเป็นเงาทั้งเช้าเย็น
คำสัญญาไม่จำเป็นเท่า …หัวใจ…

ไม่รู้จะเอาอะไรมาฝาก
ที่มีค่ามากกว่า..รักได้
นอกจากกำลังใจ
กับความห่วงใยไม่จืดจาง

แค่ฟ้าที่กั้นไว้
ไม่อาจขวางใจที่ใกล้กว่า
แม้ไม่ได้คิดถึงทุกครั้งที่หลับตา
แต่ก็คิดถึงตลอดเวลาที่หายใจ