คำกลอน

เธอคือคนสำคัญคนหนึ่ง
เธอคือหนึ่งในดวงใจ
เธอมีความห่วงใยให้กันและกัน
เธอคือใครคนนั้นที่ฉันรักมากมาย

แค่เห็นเธอก็ใจสั่น
แค่จ้องกันใจก็หวิว
แค่สบตาก็เหมือนเป็นตะคริว
แค่นี้ก็รู้แล้วว่าชอบเธอ

ยิ่งรู้จักยิ่งรักมาก
และยิ่งอยากอยู่ชิดใกล้
ยิ่งพูดคุยยิ่งถูกใจ
ใช่แล้วเธอคนในฝัน

รักกันง่ายๆ สบายดีออก
ไม่จำเป็นต้องบอกว่ารักก็ได้
ขอแค่รู้สึกลึกๆ ข้างใน
ขอแค่จริงใจมีให้ก็พอ

ฉันรักใครไม่ง่ายนัก
แต่ก็รักเธอได้ไม่ยาก
พูดออกไปใจตรงกับปาก
รักเธอมากกว่าใครๆ

มีเม็ดทรายนับไม่ถ้วนจำนวนทราย
คนทั้งหลายนับไม่ถ้วนในคุณค่า
ทรายจะแกร่งก็เพราะผ่านกาลเวลา
คนจะกล้าก็เพราะผ่านความอดทน

รอยเท้าที่ยาวไกล เมื่อมองกลับไป
บ่งบอกได้ในผลงาน บางรอยอาจมีชำรุด
เพราะสะดุด จุดขวากหนาม ฟันฝ่าจนรอยงาม
เก็บเป็นนิยามของความภูมิใจ

ชาร์จแบตให้ใจเสียก่อน
ให้พักให้ผ่อนเสียบ้าง
หยุดไว้ให้ใจมีพลัง
ให้ชีวิตยังมีหวังเดินต่อไป 

ใครจะรู้จักดี..อนาคต
ใครเล่าจะกำหนดเส้นทางได้
อย่าไปคิดเรื่องเก่า...ให้ผ่านไป
วันพรุ่งนี้ก็เริ่มใหม่...ให้ลืมมัน

ทุกปัญหาใช้เวลาคอยแก้ไข
บางครั้งต้องปล่อยผ่านไปไม่ต้องเห็น
อุปสรรคหนักไปไม่ยากเย็น
ตั้งหัวใจให้เป็นก็ผ่านไป

เราหยุดเพื่อคิดผิดเพื่อแก้
จงดูแลหัวใจไว้ให้มั่น
วันพรุ่งนี้ยังไม่สายเกินแก้ทัน
สู้ต่อไปให้ถึงฝันอย่างตั้งใจ

บทพิสูจน์ความแกร่ง แห่งเพชรแท้
ความแน่วแน่ที่จะไป...ให้ถึงฝัน
จะย่อท้อหวั่นไหว ทำไมกัน
หวังและวันแห่งเส้นชัย...ไม่ไกลเกิน

อนาคตเป็นอย่างไร ใครจะรู้
แต่ให้สู้เพื่อไปสู่สิ่งที่ฝัน
แม้เวลาอาจพาใจให้ลืมกัน
สำหรับฉันไม่มีวันจะเปลี่ยนไป

อนาคตสดใส ในภายหน้า
กำลังมาตามเวลา อย่าสับสน
แม้อาจเคยผิดหวังกับบางคน
จะผ่านพ้นไปได้ในสักวัน

สิ่งที่ผ่านไปนั้นผ่านไปนาน
ทิ้งความสุขความหวานให้ผ่านพ้น
อาจจะต้องทนเหงาเศร้าทุกข์ทน
ก็นี่แหละ..ชีวิตคนต้องทำใจ

แม้ลมร้อนพัดผ่าวให้ร้าวลึก
ความรู้สึกทรมานกว่าหน้าไหน
แต่สายฝนยังดับร้อนให้ผ่อนคลาย
เหมือนร้อนใจอาจจะหายถ้าใจเย็น

หากวันนี้เจ็บบ้างเป็นบางคราว
หากรู้สึกปวดร้าวบ้างวันนี้
จึงได้สัมผัสรักขึ้นทุกที
มีเจ็บบ้างบางทีเพื่อสอนใจ

คนเราก็เป็น แบบนี้ กันทั้งนั้น
มีสุขสันต์ โศกเศร้า เท่ากันแหละหนา
ความสำเร็จ แต่ละครั้ง กว่าจะได้มา
ต้องแลกด้วย เหงื่อและน้ำตา แทบทุกคน