คำกลอน

หนึ่งก้าวที่ยาวไกล
อาจไหวหวั่นและล้มลง
หนึ่งก้าวที่มั่นคง
แม้จะสั้นแต่มั่นใจ

คนที่รู้จักจุดหมายปลายทางของตนเอง
คือคนที่เดินทางไปได้ไกลที่สุด

ความดีเป็นการลงทุนเพียงอย่างเดียว
ที่ไม่เคยทำให้ใครล้มละลาย

ปัญหามีไว้ให้แก้
ไม่ได้มีไว้ให้กลุ้ม

ลิ้นยาวเพียงสองนิ้วเท่านั้น
ทำให้ขงเบ้งยกเมืองให้เล่าปี่ได้

ถ้าไม่พบกับความทุกข์ยาก
ก็ไม่ได้สิ่งไดมา

คนโง่
มักเที่ยวไปเรื่อยเปื่อย
แต่คนฉลาด
ท่องเที่ยวเพื่อหาความรู้

ถ้าบังเอิญคุณเดินไปพบ
กับคำว่า “เซง” ก่ะชีวิต
ให้ลองคิดว่า “ช่างมัน”
เพราะเดี๋ยวมันก็ผ่านไป

เล่าจื๊อ ท่านว่าไว้ว่า
ดูแลสิ่งใกล้ตัวยังไม่ได้
แล้วจะดูแลสิ่งไกลตัวได้อย่างไร

อย่านำความผิดหวังของเมื่อวาน
มาบดบังความฝันในวันพรุ่งนี้

ใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า
อย่าปล่อยเวลาทิ้งไปวันๆ

วิ่งโดยไม่หยุด อาจไปได้ไว
วิ่งไป พักเหนื่อยไป มักไปได้ไกลกว่า

ความพ่ายแพ้ จะไม่วัน "สูญเปล่า"
ถ้าเรารู้จักเอามาเป็น "บทเรียน" เรียนรู้

คิดจะสู้กับคนอื่น คุณอาจมีศัตรู
คิดจะสู้กับตัวเอง ก็มีแต่ได้กับได้

ถ้าคิดว่า "ยังไหว" จง "อย่าหยุด"
แต่ถ้ารู้ว่า "มันถึงที่สุด" ก็ "อย่าฝืน"

พึงชนะผู้น้อยด้วยการให้
พึงชนะผู้ใหญ่ด้วยความอ่อนโยน

สามเรื่องที่น่าเสียใจในชีวิต
พบครูดี แล้วไม่เรียน
พบเพื่อนดี แล้วไม่คบ
และ พบโอกาส แล้วไม่คว้าเอาไว้

อย่าใช้ ร่างกาย เพื่อแลก รักมา
มัน ไม่คุ้มค่า กับ สิ่งที่เสียไป
แต่ จงใช้  หัวใจ เพื่อแลกใจ
อย่างน้อยๆ ก็แค่เสียใจ 
ถึงแม้ไม่ได้อะไรมา