คำกลอน

เตือนตัวเอง ว่าเก่งได้ แต่อย่ากร่าง
รู้รับฟัง ไม่ใช่พล่ามเป็นน้ำไหล
อย่าหลงตน ให้คนเขาเหนื่อยใจ
เจอบันได ถ้าขึ้นได้ ต้องลงเป็น

มองปัญหา
ให้เหมือนกับ "เม็ดทราย"
ถึงจะเยอะมากมาย
แต่ทรายก็เล็กแค่ "นิดเดียว"

"ผู้หญิงสวย" สมัยนี้หาไม่ยาก
แต่ผู้หญิงที่ "ยอมทนลำบาก"
สมัยนี้ หายากกว่าเยอะ

ทำตัวเป็นไม่รู้อะไรซะบ้าง
ก็จะมีโอกาสได้รู้อะไรอีกเยอะ
หากทำเป็นรู้ไปหมด
อาจจะไม่ได้รู้อะไรอีกเลย

หากคุณตัดสินใจจะหายไปจากชีวิตใคร
คุณต้องไปให้ไกลที่สุด
ไกลจนเมื่อคิดจะกลับมา
จนพบว่าคุณมาไกลเกินไปเกินกว่าที่จะย้อนกลับไป

อันรูปรสกลิ่นเสียงนั้นเพียงหลอก
ไม่จริงดอกอวิชชาพาให้หลง
อย่าลืมนะร่างกายไม่เที่ยงตรง
ไม่ยืนยงทรงอยู่คู่ฟ้าเอย

กายนี้ท่านเปรียบดั่งท่อนไม้
ครั้นดับไปสมมติว่าเป็นผี
เครื่องเปื่อยเน่าสะสมถมปฐพี
เหมือนกันทั้งผู้ดีและเข็ญใจ

ต้องเวียนเกิดเวียนตายตามบุญบาป
เมื่อไรทราบธรรมแท้ไม่แปรผัน
ไม่ต้องเกิดไม่ต้องตายสบายครัน
มีเท่านั้นใครหาพบจบกันเอย

ขอพวกเราทั้งหลายจำไว้เถิด
ว่าการเกิดนี้ลำบากยากนักหนา
ครั้นคนเราได้กำเนิดเกิดขึ้นมา
ก็กลับพากันถึงซึ่งความตาย

จะแข่งขัน เรื่องคุยนาน นั้นเรื่องเล็ก
เรื่องจีบเด็ก มีเงินแจก ยังพอไหว
เรื่องลุยสาว หุ่นประจบ ซบเอาใจ
ไว้วันใหม่ จึงจะมา ท้าประลอง

ยามมั่งมี ดีไปหมด ตดก็หอม
คนนอบน้อม เชิดชู ดูเห็นเห็น
ยามยากไร้ ไม่ได้ตด ก็ว่าเป็น
ยิ่งลำเค็ญ หมูหมา รุมด่าเปิง

ยามมั่งมี อะไรก็ ดีหมดจด
พอเงินหมด ไม่ได้ตด ก็ว่าเหม็น
เกิดเป็นคน ต้องประมาณ ตนให้เป็น
ถึงยากเข็น เพียงใด ให้ว่ารวย

เมื่อยังหนุ่ม สาวรุมรัก มากนักหนา
พอชรา สาวเมินหน้า ไม่มาสน
จะแจกเงิน ก็ไม่มี พี่มันจน
ต้องจำทน รับจ้างยาย ขายข้าวแกง

ต้องกินปลา เป็นหลัก กินผักด้วย
แล้วกินกล้วย น้ำว้า เป็นของว่าง
ในหนึ่งวัน ห้าพัน ก้าวเดินทาง
อยู่ไม่ห่าง คุยหนุ่มสาว ทุกเช้าเย็น

เมื่อยังหนุ่ม ยังพอมี ดีร้อยเท่า
พอย่างเข้า วัยชรา น่าใจหาย
ดีห่างเหิน เมินหมาง หนีห่างกาย
เหลือสุดท้าย เพียงดีหู อยู่ดีเดียว

การพนัน เล่นกัน พอสนุก
โอกาสฟลุ้ก มีเพียงนิด อย่าคิดฝัน
หวยโบกไพ่ ไก่สกา มีมานาน
มันเผาผลาญ คนติด ชีวิตวาย

ถ้าหากยัง ไม่ตาย หายใจอยู่
ถึงยืนสู้ ไม่ได้ อย่าได้ถอย
นอนสู้ไป ชัยชนะ จะรอคอย
สู้ไม่ถอย ต้องไม่แพ้ อย่างแน่นอน

ความสบาย ฆ่าคนตาย มาก็มาก
ความลำบาก สร้างคนมา ก็มากหลาย
ทนลำบาก จะต้องถึง ซึ่งสบาย
อาจถึงตาย ถ้าหลงไหล สบายเกิน