คำกลอน

ตั้งนาฬิกาปลุกหกโมงเช้า
สองทุ่มรีบเข้านอนให้ตื่นไหว
ข่มตานอนได้แต่ไม่อาจข่มใจ
คิดถึงคนไกลตื่นสายอยู่ดี

คิดถึงเธอทุกวันใจพร่ำเพ้อ
คิดถึงเธอทุกวันใจเพ้อหา
คิดถึงเธอทุกวันทุกเวลา
แต่ตอนนี้ผมขอลาต้องเข้านอน

ไม่เห็นเธอหนึ่งวันแสนคิดถึง
นั่งคะนึงภาพเธอและใฝ่ฝัน
อยากให้เราสองคนได้พบกัน
จะได้มอบความรักนั้นให้แด่เธอ

ยังเป็นคนที่คอยห่วง
แม้เวลาจะล่วงเลยผ่าน
ฉันยังเป็นฉันเหมือนวันวาน
คนที่มีเธอตลอดกาลในใจ

แม้นไม่ได้พบหน้า
แต่เชื่อเถอะว่ายังคิดถึงเสมอ
ยังห่วงใยแม้ไม่เจอ
ก็ยังคิดถึงเธอตลอดไป

ทุกคราวที่นึก…
เธอจะอยู่ในส่วนลึกของใจฉัน
แม้ในยามที่ทุกข์เศร้าหรือเหงางัน
"แค่เพียงหลับฝัน"
เธอจะปลอบฉันให้คลายเศร้าใจ

ยังเหมือนเดิมอยู่นะ
แม้พักนี้จะหายหน้า
ยังคิดถึงเธอเหมือนเคยมา
เพียงแต่ว่าเวลาไม่ค่อยมี

คิดถึงเธอเหลือเกินคนไกล
เธอคิดถึงฉันบ้างไหมคนดี
ระยะทางห่างกันแบบนี้
เธอจะมีความรู้สึกเช่นไร

บรรจงถ่ายทอด ความคิดถึง
ด้วยถ้อยคำซึ้ง ๆ ส่งไปหา
แม้ไม่ได้ส่งไป ทุกเวลา
แต่ทุกคราเป็นความรู้สึก มาจากใจ

ถามดาวบนฟากฟ้า
อยากรู้ว่าเธอจะคิดถึงฉันไหม
ในยามที่เราสองต้องห่างไกล
เธอจะยังมีฉันไหม ในใจเธอ

คิดถึงคือความทุกข์
ความสุขคือได้อยู่ใกล้
กำแพงคือระยะทางที่ห่างไกล
แต่มิอาจกั้นหัวใจให้ห่างกัน

จะต้องห่างกันเพียงไรก็ไม่ว่า
แต่ขออย่าลืมกันจะได้ไหม
ขอเพียงส่งความคิดถึงและห่วงใย
พร้อมกับความจริงใจมาให้กัน

ความรู้สึก ดีๆ ที่มีให้
ความห่วงใย ที่มี อยู่เสมอ
ความคิดถึง ที่ส่ง ไปให้เธอ
คงทำให้ เธอพบเจอ ความอุ่นใจ

ยิ่งเหงามากเท่าไหร่ ก็ยิ่งคิดถึงเธอมากเท่านั้น

คิดถุง คิดถัง คิดถึง

แอบรักเค้านะ คิดถึงเค้ามากด้วย

วันนี้จามทั้งวันเลย ไม่รู้ว่าใครคิดถึงบ้างนะ

คิดถึงหมูน้อยมากเลย