คำกลอน

เสียใจที่รักไม่ได้
แต่ไม่เคยเสียดาย ที่เคยได้รัก

ไม่ได้เจ็บที่มึง ไปมีใคร
แต่กูเจ็บที่ใจกู เสือกมีมึง

บอกกับแฟน ว่าไม่มีใคร
บอกกับใครๆ ว่าไม่มีแฟน

ที่บอกว่า อยู่คนเดวแร้วสบายใจ
99% ของหญิงไทย คือ ปลอบใจตัวเอง

ขอให้รักกันด้วย หัวใจ ไม่ใช่คำว่า ทน
เพราะ ไม่มีใครซักคน
ต้องการคำว่า ทน จากคนที่ให้ใจ

หาความหมายไปที่ Google
หาใครซักคนมาหา Goonee

ลา เป็นสัญลักษณ์ ของความโง่
เพราะฉะนั้น เลิกลา คือ เลิกโง่

รักเหมือนเดิม
แต่ที่อยากได้ยินเพิ่มเติมคือ
รักเหมือนกัน

คนมีเจ้าของ แย่งกันจัง
กูอยู่ลำพัง ไม่ต้องแย่ง แมร่งไม่เอา

ผิดเองที่มาช้า
ผิดมากถ้าเป็นชู้
ไม่ผิดถ้าไม่รู้
ที่เป็นชู้เพราะรู้ช้า

แผลที่ผ่าน นานมา ผวาหวั่น
ทุกสิ่งนั้น ฝันเอย ที่เคยหวัง
เพิ่มรอยแยก แตกดับ กับภินท์พัง
จึงมานั่ง รั้งรอ ท้อสุดใจ

อันความคิด จิตหมอง ครองความเศร้า
เป็นเพราะเรา เหงาหรือ คือลอยเลื่อน
ใจล่องลม ซมซาน ผ่านวันเดือน
ค่อยไหลเคลื่อน เอื้อนเอ่ย เผยเจ็บจัง

มองหน้าต่างอ้างว้างอยู่กลางอก
เหมือนนกผกผินรวงจากห้วงฟ้า
ความรักเศร้าเหงาใจต้องจำลา
กับความจำโหยหาต้องลาเลือน

ฝนเปาะแปะแหมะหยดรดดวงหน้า
กับน้ำตาลาลงตรงแก้มหวน
ความทรงจำช้ำช้ำคงเรรวน
กับเสียงครวญสายฝนที่หล่นมา

ฝนปรอยปรายคล้ายคนที่หม่นช้ำ
เหมือนความจำซ้ำจางเริ่มห่างหาย
ท่ามกลางฝนหล่นรินผินปรอยปราย
กับน้ำตาไหลพรายป้ายแก้มนวล

อันที่จากครั้งนี้ไม่ได้เลิก
แค่ลาเถิดพักสักนิดไม่ไปไหน
อันความรักที่ให้เธอมากเกินไป
เธอเสียใจเลยขอแค่เพื่อนกัน

สิ่งที่ทำรักนั้นเธออึดอัด
ฉันทึกทักว่าเธอนั้นก็สน
แต่ความจริงตัวเธอสุดจะทน
ฉันสุดทนเลยขอแค่จากไป

ตอบสักคำ เถิดหนา ถ้าเป็นอื่น
แม้จะยื่น ขื่นขม ตรมสลาย
ตอบสักคำ รักเก่า เรากลับกลาย
แม้ข่าวร้าย ยินดีรับ จับมือลา