คำกลอน

สักกี่ฟ้ากี่เขาที่เราห่าง
สักกี่ทางทอดยาวให้ร้าวไหว
สักกี่น้ำทอดว้างให้ห่างไกล
สักกี่ไมล์ทอดถอนให้รอนราน

ยิ่งรู้จักยิ่งรักมาก
และยิ่งอยากอยู่ใกล้ชิด
ยิ่งพูดคุยยิ่งถูกใจ
ใช่แลัวเธอคนในฝัน

ถักทอความฝันสดใส
เรียงร้อยสายใยเธอกับฉัน
เขียนเป็นบทกวีรักนิรันดร์
สานต่อความผูกพันเราสองคน

ฝากสายลมช่วยห่มผ้าให้เธอด้วย
ฝากดาวสวยช่วยดูแลเธอแทนฉัน
ฝากอาทิตย์บอกคิดถึงเธอทุกวัน
ฝากดวงจันทร์นำรักไปให้เธอชม

ฉันเป็นคนชอบเรอเธอรู้ไหม
ฉันเรอได้ทุกเวลานะยาหยี
เธอคงไม่รังเกียจฉันนะคนดี
เพราะเรอนี้คือเรอทัก รักเธอ ไง

ขอเพียงแค่เห็นหน้ายามเหนื่อยอ่อน
ใช่เว้าวอนให้เขาเอาใจฉัน
แค่สายตา รอยยิ้มส่งให้กัน
เก็บไปฝัน หายเศร้า ก้าวต่อไป

ความสุขของการมีชีวิตในแต่ละวัน
คือการใช้ชีวิตไปพร้อมกัน กับคนคนนี้
ได้เรียนรู้การให้ บนเส้นทางหัวใจที่มี
คนที่ทำให้รู้ว่า เราเกิดมาเพื่อพอดี กับคนคนเดียว

โอ้ความรักใครนั้นบอกว่าเศร้า
ขอรบเร้าเปลี่ยนคำนี้ให้หรรษา
ความรักนั้นสีชมพูทั้งโลกา
เป็นที่มาให้เราสองได้คู่กัน

ความรักนี้ทำให้ฉันนั้นมีสุข
จนลืมทุกข์มีแต่โลกที่เหมือนฝัน
ฉันและเธอนั้นเดินเคียงคู่กัน
ดุจตะวันกับดวงจันทร์ในนภา

จึงก่อเกิดความรักที่มีให้
จึงเกิดใจที่ถวิลและโหยหา
อาจจะเป็นเพราะดวงโชคชะตา
ให้เราได้เกิดมาเคียงคู่กัน

กับชีวิตทุกวันที่พ้นผ่าน
กับกาลเวลาที่ผูกผัน
กับพรหมลิขิตให้เราได้เจอกัน
กับความสัมพันธ์ที่ผ่านมา

ไม่เคยเหงา เพราะมีกันอยู่ข้าง ข้าง
ร่วมสรรค์สร้างความฝันอันสดใส
ประสานตา ประสาน ลมหายใจ
มีทั้งรัก ความห่วงใย ของสองเรา

เพียงมีเธออยู่ร่วมเรียงเคียงชิดใกล้
ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้
สัมผัสได้ถึงไออุ่นทุกนาที
ความสุขล้นปรี่ เมื่อมีคนดีอยู่ข้างใจ

ตรงฟ้ากว้าง สีครามงามซึ้ง ๆ
ฉันจะส่งความคิดถึง ให้เสมอ
ตรงฟ้าว้าเหว่ทะเลหวั่นไหวในใจเธอ
ฉันจะส่งรัก ล้นเอ่อ ให้เธอคนไกล

ในโลกใบนี้ โลกใบกว้าง
ฉันมีความรู้สึกหลายอย่างเก็บไว้ให้
ตรงพื้นน้ำทะเลที่กว้างไกล
ฉันจะส่งความห่วงใย ไปฝากเธอ

รักเธอมากนะจ๊ะเธอรู้ไหม
อยากให้เทอรู้ไว้ไม่เสียหาย
ฉันคนนี้รักเทอสุดหัวใจ
ยอมตายแทนเทอได้ทุกเวลา

เธอเป็นเหมือนดั่งนางฟ้า
ลงมาประทานทุกสิ่งสรร
เธอมอบสิ่งดีดีให้กันและกัน
เธอคือความฝันที่เป็นจริง

คนบางคน อยากจะบอก คำบางคำ
ย้ำฉันย้ำ อยากจะบอก สักหลายหน
คำบางคำ อยากจะบอก ใครบางคน
สนไม่สน ก็จะบอก ฉันชอบเธอ